مفضل بن عمر از امام صادق (ع) فرمود: بندگان بخدا جل ذکره نزدیکترند و خدا از آنها راضی تر است در وقتیکه حجت خدا از میان آنها مفقود شود و اورا نتوانند دید و جای اورا هم ندانند و باز در عین حال معتقد باشند که حجت خدا جل ذکره از میان نرفته و میثاق و پیمانش باطل نگشته در این حال در هر بامداد و پسین در انتظار فرج باشید زیرا سخت ترین موقع خشم خدا بر دشمنان خود موقعی است که حجت خدا را از دست بدهند و اورا نیابند و برای آنها ظاهر نگردد ، خدا می داند که دوستانش شک نمی کنند و اگر می دانست شک می کنند یک چشم به هم زدن حجت خود را از آنها نهان نمی داشت و این غیبت امام نمی شود مگر بر سر بدترین مردم ( یعنی علتش بدترین مردمند ) اصول کافی ج 2 ص 163

 

ابیحمزه گوید ، خدمت امام صادق (ع ) رسیدم و به او گفتم ، تو صاحب الامری ؟ فرمود : نه ، گفتم پسر تو است؟ فرمود : نه ، گفتم پسر پسرت ؟ فرمود : نه ، گفتم پسر سوم تو ؟ فرمود : نه ، گفتم ، پس او کیست ؟ فرمود ، آنکه زمین را پر از عدل و داد کند چنانچه پر از ستم و ناحقی شده باشد و در دوران فترت ائمه بیاید چنانچه رسول خدا ( ص ) در دوران فترت رسولان مبعوث شد. اصول کافی ج 2 ص 178

 

منصور از قول کسیکه نام اورا برده است از امام صادق ( ع ) گوید : گفتم وقتی که در بامداد و پسین ، امامی نبینم که به او اقتدا کنم پس چه کنم ؟ فرمود آنرا که باید دوست بداری دوست دار و آنرا که باید دشمن بداری دشمن دار تا خدا عزوجل اورا ظاهر کند. اصول کافی ج 2 ص 181